YÖNTEM VE TEKNİKLER

ÖZEL EĞİTİMDE KULLANILAN YÖNTEMLER

Çocukların belirlenen amaçlara ulaşmalarında öğretim yöntemleri önemli bir yer tutmaktadır. Öğretmen hangi öğretim yöntemini kullanacağına çocukların performanslarını göz önünde bulundurarak karar vermelidir. Etkili bir kaynaştırmada doğrudan öğretim, keşif yoluyla öğrenme ve işbirliğine dayalı öğrenme yöntemleri kullanılabilir.

Doğrudan Öğretim Yöntemi

Doğrudan öğretim yöntemi; konuları küçük basamaklarla sunan ve çocuğun etkinliklerden ne kadar yararlandıklarını belirlemek için sürekli değerlendirme yapmayı içeren bir yöntemdir.

Doğrudan öğretim öğretmen merkezlidir. Doğrudan öğretimde sorulan sorulara çocuk doğru cevap verirse hemen pekiştirilir, yanlış cevaplarda ise yönlendirici geri bildirimler verilir. Doğrudan öğretimde öncelikle çocukların sahip oldukları beceriler belirlenir. Daha sonra çocuklara amaç ve kazanımlara ulaşmada kullanılacak materyaller tanıtılır. Bu aşamada öğretmen, çocukların anlatılanları anlayıp anlamadıkları konusunda emin olmalıdır. Öğretmen çocuğa sunduğu yardımı aşamalı olarak azaltmalı ve çocuğun bağımsız hale gelmesini desteklemelidir.

Gerekli durumlarda geri bildirim vermeli, düzeltmeli, gerektiğinde yeniden öğretmelidir. Çocuğun bağımsız alıştırmalar yapması için desteklemelidir.Öğretmen, çocukları sık sık değerlendirmeli, eksiklikleri tekrar ele alarak düzenlemelidir. Doğrudan öğretim yöntemi, tüm çocuklar için uygun olmakla birlikte, özellikle özel gereksinimli çocukların bulunduğu sınıflarda öğretmenin rahatlıkla uygulayabileceği bir yöntemdir

Keşif Yoluyla Öğrenme

Keşif yoluyla öğrenme; öğretmen merkezli doğrudan öğretim yönteminin aksine çocukların aktif öğrenen olduklarını, uygun öğretimsel çevre sağlandığında doğal olarak öğrenebileceklerini ve problemlerini kendi gelişim düzeyine uygun yollarla çözeceklerini ifade etmektedir. Keşif yoluyla öğrenmede çocuğun keşfetme isteği harekete geçirilir ve öğrenme süreci içinde bulunan çocuk desteklenir. Çocukların keşfetme ve öğrenme isteğini harekete geçirmek için “merak”, “başarma” ve “birlikte olma” temel güdülerinden yararlanılır. Keşif yoluyla öğretimin başarılı olması için konuların anlamlı, temel kavram ve ilkelere dayandırılması ve bir bütünlük gösterecek şekilde yapılandırılması gerekir.

İşbirliğine Dayalı Öğrenme

İşbirliğine dayalı öğrenme, çocukların küçük gruplar oluşturarak bir problemi çözmek ya da bir görevi yerine getirmek üzere ortak bir amaç uğruna birlikte çalışma yoluyla bir konuyu öğrenme yaklaşımıdır.

Bu yaklaşım çocukların başarısını artırmak, çocuklar arasında olumlu ilişkiler geliştirmek ve çocukların psikolojik bakımdan kendilerini iyi hissetmelerine yardımcı olmak amaçlarını taşır İşbirliğine dayalı öğrenmede gruplar küçük ve heterojen olmalıdır. Grup üyelerinin hepsi de çalışmaya katılmalı, yardımlaşmalı ve birbirinin öğrenmesinden sorumlu olmalıdır.

İşbirliğine dayalı öğrenmede çocukların grup içindeki etkileşimleri önemli rol oynar. Çocukların başarıları ya da başarısızlığı bireylerden çok gruplara aittir. İşbirliğine dayalı öğrenme, özel gereksinimli çocuklarla birlikte, sınıfta yer alan tüm çocukların akademik ve sosyal performanslarını geliştirmede etkili bir yöntemdir. İşbirliğine dayalı öğrenme sürecinde öğretme;, öğretim amaçlarını belirler ve açıklar, grubun büyüklüğüne ya da üye sayısına karar verir, çocukları gruplara yerleştirir, sınıfın organizasyonunu sağlar, öğretim materyallerini seçer, rollerin dağıtımını yapar, değerlendirme süreci için kriterler belirler, grup çalışmalarının etkili olarak işlemesini sağlar.

Fiziksel yardım

Çocuğun bir davranışı öğrenmeğe başladığı ilk dönemlerde kullanılan bir yardım şeklidir. Bu yardımda, öğretmen çocuğu elleriyle yönlendirmekte ve davranış boyunca ona rehberlik etmektedir. Örneğin; çocuğa ‘bana topu ver’ yönergesi verildiğinde, çocuk istenilen davranışı göstermiyorsa, öğretmen elini çocuğun elinin üzerine koyarak topu vermesine yardımcı olur.

İşaret yardımı

Bu tür yardım, çocuğa öğretilmek istenen davranışın işaretle gösterilmesi şeklinde kullanılmaktadır. Örneğin; çocuğa ‘el’ yönergesi verildiğinde çocuk bu yönergeye tepki vermiyorsa, öğretmen eliyle gel işareti yaparak ona yardımcı olur.

Sözel yardım

Yeni bir davranışın öğretilmesinde kullanılırken uyaranın daha açıklayıcı olarak çocuğa iletilmesidir. Örneğin; çocuğa ‘topu kuyuya at’ yönergesi ‘topu kutunun içine at’ şeklinde daha açıklayıcı olarak verilmelidir.

Model Alma

Çocuklara birçok davranış bir başkasını taklit yoluyla kazandırılmaktadır. Öğretmen ya da diğer çocuklar engelli çocuk için bir modeldir. Çocuk modeli gözlemleyerek davranışı daha iyi anlar.

Model olan kişi, davranışı yavaş ve çocuğun kolayca takip edebileceği şekilde yapmalıdır. Örneğin; öğretmen masayı silerek model olurken, aynı zamanda bu davranışı nasıl yerine getirdiğini sözel olarak açıklayabilir. Modeli taklit etme, film, hikaye ve kukla kahramanlarıyla da teşvik edilebilir.

Ödül

Çocuğa istenilen davranışları kazandırmak için uygulanan bir tekniktir. Ödül, çocuk istenilen davranışı yaptığında, bu davranışın yerleşmesini sağlayan pekiştiricileri içermektedir. Bu anlamda ödül verme, istenilen davranışlar için çocukta haz yaratacak pekiştiricileri kullanmaktır.

Zincirleme davranışların adım adım öğretilmesi

Öğretmenlerin çocuklara kazandırmaya çalıştığı davranışlar çoğunlukla tek bir davranış olmayıp, zincirleme davranışlardır. Zincirleme, bir davranışın kazandırılması için o davranışı oluşturan basamakların belli sırayla öğretilmesidir. Bu basamakların neler olduğunun belirlenmesine ise beceri analizi denilmektedir. Beceri analizi, bir beceriyi oluşturan her bir basamağın sıralanmasıdır. Öğretim için zincirleme davranışların beceri analizleri geliştirildikten sonra, öğretmen bu beceriyi nasıl öğreteceğine karar vermelidir. Öğretilebilecek beceri analizleri üç grupta toplanmaktadır.

İleriye zincirleme

İleriye zincirleme, davranışın beceri analizinde yer alan ilk basamakla öğretime başlanarak her denemede yalnızca bir basamağın öğretilmesi olarak tanımlanmaktadır.

Geriye zincirleme

İleriye zincirlemenin tersi olarak düşünülmektedir. Geriye zincirleme, zincirleme davranışının beceri analizinde yer alan son basamakla öğretime başlanarak her denemede yalnızca bir basamağın öğretilmesi olarak tanımlanmaktadır.

Tüm basamakların bir arada öğretilmesi

Her denemede zincirleme davranışın beceri analizinde yer alan basamağın öğretilmesi yerine, basamakların tümünün birden öğretilmesi olarak tanımlanmaktadır.

Davranışların tekrarlanması

Davranışların pekiştirilmesinde önemli bir tekniktir. Örneğin; öğretmen çocuğa ona kadar saymasını öğretirken sayı saymayı değişik nesnelerle tekrarlayabilir. Öğretmenin kazandırmak istediği bazı davranışlar okul ortamında tekrarlanmayacak türden olabilir (örneğin, otobüse binme, bilet kullanma, otobüste durma ve inme gibi). Bu durumlarda öğretmen söz konusu davranışları dramatik oyun etkinliği kullanarak öğretebilir.

Genelleme

Genelleme, çocuğun öğretim koşulları dışında diğer koşullarda da öğrendiklerini sergileyebilmesidir. Çocukların öğrenilen davranışları günlük yaşamda da kullanabilmesi için öğrenilen davranışlarını genellemesine yönelik öğretmenlerin, çocuklara yaşantılar sunması gerekmektedir.

Uyaran genellemesi

Öğrenilen davranışların, öğretimin gerçekleştiği ortam ya da uyarıcıların dışındaki ortamlarda sergilenmesidir. Örneğin; bir çocuğun hayat bilgisi dersinde öğrendiği bilgileri, evde gerektiği durumda kullanmasıdır.

Tepki genellemesi

Değiştirilmek istenen hedef davranışla ilişkili olan ve henüz öğretilmemiş olan davranışların sergilenmesidir. Örneğin; selamlaşma davranışı öğretilen çocuğun gerekli durumlarda farklı şekillerde selamlaşma yöntemini kullanarak aynı amacı karşılayabilmesidir.

Soru sorma

Öğretmenler belirli davranışların kazandırılmasında soru sorma tekniğini kullanmalıdırlar. Soru sorma çocuklarda, empati becerisini geliştirdiği gibi problem çözme becerisine de yardımcı olmaktadır. Ancak bazı durumlarda çocuklar sorulan sorulara istenilen cevapları verememektedir.

Ayırt etme becerilerinin eğitimi

Ayırt etme eğitimi özellikle algı problemlerinin çözümlenmesinde büyük katkılar sağlamaktadır. Ayırt etme eğitimi şu aşamalarda hazırlanmalıdır. Örneğin; kendi ismini ayırt edemeyen bir çocuk için; Çocuğun adından çok farklı ve az farklı olan adları listelenir.Çocuğun adına çok yakın olan semboller listelenir (harfler, aynı uzunlukta ve baş harfi aynı olan kelimeler gibi).Bu semboller en çok farklı olandan en çok benzeyene doğru sıralanır.

Bunlar, aşama aşama çocuğa uygulanabilir.

Örneğin, önce adını hayvan resminden, renkli bir şekilden, çizgilerden, harflerden, aynı uzunluktaki ve aynı sesle başlayan kelimelerden ve diğer adlardan ayırt etmesi istenebilir.